Birol Yılmaz ( Yönetim Kurulu Üyesi )

Karadenizli Olmak Ayrıcalıktır

Yaylaların da, dağlarının eteklerinde, uçsuz bucaksız vadilerinin ortasında bembeyaz ama gürül gürül akan derelerinin bulunduğu yerde doğdum ben.

Akarsuyun zorlukla değdirdiğim elimden buz gibi akan suyundan kana kana içerek yorgunluğumu attım.

Yemyeşil çimenlerin üzerine uzanıp gökyüzünün maviliğinde bin bir renkte çiçeklerin kokusu ve o çiçeklerden bal toplayan arıların vızıltısıyla dağları seyretmenin güzelliğini yaşadım ben.

Evimizin küçücük penceresinden güneşin vadilerden süzülerek doğması, ineklerini dağa çıkartırken şarkı söyleyen annelerimizin güzel nameleri ile güne başlardım. Fırında yeni pişmiş mısır ekmeği, sütün kokusu, kaymağın lezzeti ve özellikle de yağın sıcak ekmeğin üzerinden dökülüşü….Çürük eski kokulu peynir, minci ve mıhlama…… Kaç çocuğa nasip olur ki…..

Mayıs ayında lapa lapa yağan karı,

Temmuz ayı ortasında çakıl taşı büyüklüğünde yağan doluyu,

Sağanak yağmur altında vücudumun tümünü saran damlalarla birlikte toprak kokusunu,

Gökkuşağının güzelliğini,

Derenin sesiyle uykuya dalmayı ve ;

Dağların, çimenlerin, ağaçların ve derelerin susmasıyla beraber çöken Eylül sesliğini de gördüm…..

Ağaçların en uç noktasına uzanarak en tatlı meyveyi yemek, çoban köpeği çomar ile boğuşmak, dereden balık tutmaya çalışmak en büyük zevkimizdi bizim….

Karadenizliydik… Ayrıcalıklıydık…..

Hamsiye balık değil hamsi derdik….

Güneşli havalarda bunalmak, yağmurlu havalarda ise hareketlenmek ve mutlu olmaktı en büyük özelliğimiz. Tulum ile kemençe işte o günler içindi...

Karadenizin hırçın dalgaları kadar asabi, agresif ve sert olduğumuz kadar ; Karadenizin dağları kadar yemyeşil duygularla dolu bir insan olmak, sis dağının başları , kaçkar dağlarının zirveleri kadar bembeyaz bir yüreği taşımaktır Karadenizli olmak…..

Konu vatan ve devlet olunca en ön safda yer tutmak, ama sevdiğini söylemeye gelince de yutkunup ezilip büzülüp zar zor “ Sevdaluk” demektir Karadenizli olmak……

Kısacası ;

Karadenizli olmak ayrıcalıktır…